Η ισχυρή ακρόπολη του Άι-Γιώργη ανατολικά της Μαρώνειας, που ταυτίστηκε με την πόλη των Κικόνων Ισμάρα ή Ίσμαρο, χρονολογείται στους 9ο και 8ο αι. π.Χ. Η Μαρώνεια ιδρύθηκε από χιώτες αποίκους στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα και εξελίχθηκε σε κραταιά και πολυάνθρωπη πόλη-κράτος.

Η παράδοση αναφέρει ως οικιστή της Μαρώνειας τον Μάρωνα, ιερέα του Απόλλωνα. Από τον Όμηρο είναι γνωστή η φιλοξενία και τα δώρα του Μάρωνα πρός τον Οδυσσέα όταν εκείνος βρέθηκε στη χώρα των Κικόνων.

Η οχύρωση της κλασικής πόλης έχει μήκος 10 χιλιομέτρων και περιλαμβάνει μία έκταση 4.000 στρεμμάτων.

Τον 4ο αι. π.Χ. η Μαρώνεια, που είχε στενές σχέσεις με το βασίλειο των Οδρυσών, είχε αναλάβει το μεγαλύτερο τμήμα του εμπορίου στον χώρο της Θράκης. Προσαρτήθηκε στη Μακεδονία στα μέσα του 4ου αι. π.Χ., ενώ στη συνέχεια βρέθηκε κάτω από τον έλεγχο του Λυσιμάχου, των Σελευκιδών και των Πτολεμαίων. Το 167 π.Χ. η Ρώμη προχώρησε στη σύναψη συμμαχίας μαζί της.

Οι επιγραφές που ήλθαν στο φως μας πληροφορούν για τους πολιτικούς θεσμούς και την προσωπογραφία της πόλης. Στα νομίσματά της εικονίζεται συνήθως το άλογο, η κεφαλή του Διονύσου, η άμπελος και το σταφύλι. Το κρασί της Μαρώνειας, ο Ισμαρικός οίνος, ήταν ονομαστό στην αρχαιότητα.

Σήμερα ο τόπος αυτός συνεχίζει να παράγει τα δύο προϊόντα που έκαναν την πόλη ονομαστή στην αρχαιότητα: το κρασί και το ελαιόλαδο. Ίδιος τόπος ίδιοι άνθρωποι το ίδιο εξαιρετικά προϊόντα.